Herseydenbi’haber 1.1.

Saat olmuş 19:00 sıra geldi kendimi tanıtmaya siz beni az çok tanıyorsunuz sonuçta 6 aydır birlikteyiz. Size şaçmasapan bir özgeçmiş yazmayacağım bu bloğa yazan bütün yazarlar olarak samimi olmamız gerektiğine inanıyoruz. Bende diğer yazarlarımız gibi 97 doğumluyum kısaca özetlemk gerekirse beni Apple,Eurovision diyebiliriz ancak bunu biraz daha açacak olursak aşırıya kaçmamakla düzen tasarım şıklık ancak sadelik delisi. Steve Jobs ve Jonathan Ive’ın fikirlerini benimseyen bir kişilik ya da diğer yönden müziği tür tür ayırmayıp her tür müzik dinleyen müziği diğer sanatlardan 1 tık daha üstün gören deli bir kişiliğim. Eurovision’u neden sevdiğime gelirsek evet Eurovision Şarkı Yarışması adı üstünde bir şarkı yarışması ancak gerçek amacını çoğu kişi bilmez. Eurovision’un asıl amacı Avrupa’yı bir araya getirmektir. Ve bunu Eurovision Şarkı Yarışması 2010 Oslo’da çok iyi vurgulamışlardı (Hatırlamayanlar İçin) hatırlarsanız.

Neden Apple ?

Apple’la tanışmam şöyle bir geriye baktığımda aslında çok uzak değil ilk olarak iPod Touch 4. nesil ile başladım daha sonra yeni cihazlar keynote’lar derken bir anda deliye döndüm. Ki aslında Apple sevdam daha eskiye dayanır ama o ayrıntıya bu yazıda zaten girdim. Neden Apple olayına gelirsek apple çünkü tasarım ve kendi yolundan şaşmamamisteği ve hayatı kolaylaştırma çabası. Biraz dikkat ederseniz Samsung her cihaz tanıtımında bir sürü özellik tanıtır ancak hiçbirisizin hayatınızı kolaylaştırmaz sadece yapacağınız işlemleri kısaltır yani pek bir işlevi yoktur Apple ise her sene az ve öz özellik ekler iOS ekosistemine örbeğin 2011 yılında Siri çıktı belki Türkçesi hala gelmemiş olabilir ama ingilizce haliyle bile kullanışlı daha sonra sırasıyla passbook,assasive touch,seçimi seslendir,Touch ID,Power Nap,App Nap… bu liste daha uzar işte benim Apple sevdam böyle başlar . Özellikle 2011 Ekimde Steve Jobs’ın ölümünden sonra onu araştırmam biyografsini okumam belgesellerini filmini izlemem bu ilişkiyi pekiştirdim. Sonuçta şu üç şeyi anladım:

Apple diğer markalar gibi o reklama o diziye cihazımı sokup özelliklerini göstereyim yapmıyor.
Apple diğer markaların gisişatına bakmaz herşey planıdır o marka yayınladı diye hemen cihazını tanıtmaz yarış içinde değildir.
Sade tasarım ve düzeni.

Bu konuda daha uzun uzun anlatacağım bir yazı olacak ancak şimdikısaca geçtim.

Neden Eurovision ?

Sizlere müzikle içiçe olduğumdan bahsetmiştim ancak Eurovision’u keşfetmem apayrı bir olay çünkü ben asla ailemle oturup da Eurovision’u izlemedim bir akşam duydum ki o gün Eurovision Şarkı Yarışması var 2010 yılıydı ilk izlediğim Eurovision Şarkı Yarışması o yıl aman aman çok çekici gelmemişti ta ki Glow şarkısı ile yapılan Interval Act’ı izleyen kadar o yıl Lena kazandı diğer yıl Düsseldorf’da düzenlendi Lena kazanmayı haketmemişti ama adamlar öyle bir yarışma hazırlamışlardı ki mükemmeldi şarkılar,sahne,sunucular…Herkesten farklı olarak Ell&Nikki’nin kazanması beni etkilemişdi Azerbaycan’ın değil çünkü ben o listede asla ülke ismi görmem şarkı ismi görürüm. Daha sonra bağlandım kaldım yarışmaya.Türkiye’nin ESC’ye katılmaması beni çok etkilemedi ancak daha sonra iTunes’da 2013 albümünün Türkiye’de satışa sunulmaması ve İçtimaiTv’deki yayının yarışma başladığında kesilmesi beni çok sinirlendirdi. Ancak bumlara da alternatif sonuçlar üretildi.

Sanırım beni az çok tanıdınız bugün kü yazılarımız hoşunuza gidiyor mu yorumlarınızı aşağıya yazarsanız çok memnun olurum.

Image representing Steve Jobs as depicted in C... — Image via CrunchBase

Saat 12.00 günün yarısındayız yazılarımıın yarısındayız ve işte yeni Eurovision Şarkı Yarışması yazarımız Özge’den okurlarımıza bir mektubu var:

“Merhaba, açıkçası yazmak konusunda biraz kötüyümdür ve oturup da ciddi ciddi bir yazı yazacak bir insan değilimdir(gün geçtikçe daha iyi anlayacağınıza eminim), bu yüzden ben de kendimi tanıtmakla başlayacağım. 1997 İstanbul doğumluyum, sıkıcı bir okula gidiyorum, bildiğiniz üzere Eurovision, onun dışında da yabancı diller ilgi alanım. 6 dil biliyorum, yarısı zaten aynı: Sırpça,Hırvatça,Boşnakça,Karadağca(hepsi aynı da çok dil biliyormuşsun gibi duruyor işte),Türkçe ve İngilizce. Hatırlıyorum da 12 yaşındaydım. Yohanna’nın “Is it true” şarkısını bağıra bağıra söylediğim zamanlar… Eurovisionla alakalı eskiden hatırladığım en berrak anı. Diğer yılları çok hatırladığım söylenemez çünkü. Sanırım öyle başladı benim bu Eurovision sevdam. Çok klişe bir laf vardır Eurovision için söylenen: “Ailemizin bir geleneğiydi bizim için Eurovision, oturur her sene hep birlikte izlerdik.”. Klişelerden nefret ederim ama doğrudur. Her sene de annemin:”Barış Manço ne güzel demiş sanatın yarışması olmaz diye.” lafıyla kapanışı yapar ve uyurduk.

Ben böyle bir ailede doğup nasıl Eurovision fanı olduğumu gerçekten bilmiyorum. Hani insanın en azından kardeşi, annesi, babası falan sever benim ailem nefret ederdi. Annemler evlenirken “Seninle Bir Dakika”‘yı seçen adamda bence bütün suç. Her neyse işte ben her sene nedenini bilmeden bütün Eurovision şarkılarını yükler ve dinlerdim. 2011 yılında bu takıntı biraz arttı ve röportajlar, provalar izlemeye başladım. Olduğundan haberim yoktu ne bileyim küçüktüm yani. Eleneceğimizi tahmin ettiğim bir seneydi çünkü listeye bakmam yetti; Sırbistan, Ermenistan, Yunanistan gibi bize hiç oy vermeyen ülke topluluklarının arasında Azerbaycan ve Türkiye vardı. O grubun içinde 13.lük bile bir mucizeydi bence. Böyle yine ailecek oturmuşuz ben İsveçin birinci olmasını bekliyorum(ki favorim değildi ama temsilciyi görünce ekrana yapışan ergen bir Avrupa kitlesi vardı çok güveniyordum onlara), Azerbaycan puan tablosunda yükselmeye başlamasın mı? Birinci olduklarında Nigar’ın elinde Türk bayrağıyla sahneye çıkmasıyla sevinçten deliye dönmüş, yere yatmış çığlık atan bir ben vardı o anda. Ailem tabii korkuyla bakıyor böyle. Hâlâ hatırlıyorum ya Erhan Konuk:”Sanki Türkiye kazanmış gibi oldu. Şu an tüylerimiz diken diken…” demişti.(TRT’nin yayını.)

Bir kere izlesem hatırlayamayabilirdim tabii. Bazen hâlâ açıp izliyorum o geceyi; çünkü çok önemlidir benim için, hatta bizim için, Türkye için yani. O yaz bütün o 3 ay eurovision.tv’ye girip yeni bir şeyler oluyor mu acaba diye kontrol etmekten kendimi kaybettim. Bir tek bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama katılan şarkılarla, ev sahipliğiyle en iyi senelerden biriydi 2012, 2009’la kapışırlar. Hâlâ bu iki seneden en çok hangisini seviyorsun deseler karar verebileceğimi zannetmiyorum. Her neyse 2012 senesinde Eurovision’un nasıl yürüdüğünü tam anlamıyla öğrendiğim bir sene oldu. Fen lisesinde okurken gazetecilik isteyen bir insan yaptı beni o sene. NF(National Final-Ulusal Final çok kullandığım bir kısaltma olduğu için belirtmek istedim.) izlediğim ilk senedir o sene. Bu diğer ülkelerde Ulusal kanallar halkının şarkı seçiminde fikrini alıyorlar ya( biz alışık değiliz bizde genelde halkın fikrini almak çok adetten değildir) onlar işte. İnsan izleyince “Adamlar festival yapsın, bizde TRT şarkıyı yayınlasın arkasından Akşam Sefası koysun; adaletsizlik.” diyor. Yani en azından ben. Ki 2013’te ilk defa tüm NF’leri izledim. Başta çok hevesliydim hani TRT katılacak falan zannediyorum ya böyle içimde bir heves. Bir de emindim büyük bir toplantı falan yaptılar ya. Ben ne bileyim TRT’nin katılmayacağı sene için toplantı yapacağını? 14 Aralık mıydı neydi hiç twittera falan bakmadığım bir saat… Böyle bir telefon titredi, bir bakayım dedim. Bir arkadaşım tweet atmış:”Bu sene Eurovision’a katılmıyormuşuz ne düşünüyorsun?” diye. Hâlâ hatırlıyorum bir süre sağ tarafımı hissetmedim yani. Direkt ilk tepki olara reddettim. Bir de o kadar emin diyorum ki yalandır o diye… TRT çekilmiş, Eurovision TT olmuş ben neredeydim acaba? Bütün gece isyan ettim falan ama biz olmayınca çok da bir şey değişmiyor cidden yarışmada. Hani bir renk bir duruş yokmuş zaten. Bir eksikliğini hissetmedim yani. Tek sorun TRT yayınlamadığı için belim ağrıyana kadar bilgisayar başında izlemek zorunda kalmam oldu ki bence başlıca sorun da buydu yani. Hadi gitmedin niye yayınlamıyorsun masrafı yok bir şeyi yok? Türkiye’nin gelmiş geçmiş en büyük reyting değeri Eurovision 2004 finaliyle alınmış olduğunu bilmiyormuş gibi… Her neyse ben Azerbaycan birinci olsun diye çok bekledim. Açıkçası hiç sevmemiştim Emmelie de Forest’ı. İki senedir herkesin favori gösterdikleri birinci oluyor ve benimkiler olmuyor bu konuda çok sıkıntılarım var. Git gide Eurovision heyecanını ve sürprizini kaybediyor. Hani beklemediğin birinci olur da olay olur ya Avrupa’da, hah işte onu bekliyorum ben. Çünkü bu kadar eğlence ve renk gereken formatta bir etkinliğin böyle sürprizlere ihtiyacı var. Avrupa’yı çalkalamalı 3-4 gün. Kısacası ben de böyle bir Eurovision fanıyım kendi hâlimde. Burdan kendi fikir ve görüşlerimi diğer Eurovision fanlarına da ulaştırabilecek olmak müthiş bir şey. De tabii biraz da korkutuyor hani “Ne diyor oğlum bu ya?” tepkisini alma düşüncesi de var kafamda. Sanırım bu seferlik benden bu kadar. Görüşmek üzere…””Özge”