EV SAHİBİ VİYANA!
2. yazımdan herkese merhaba! Bugün Avusturya’da gerçekleştirilecek 2015 Eurovision Şarkı Yarışması’nın hangi şehirde yapılacağını öğrendik. SENEYE VİYANADAYIZ!!! Başından beri Viyana’da olmasını isteyen ve en büyük hayali Viyana Üniersitesi’nde okumak olan biri olarak gerçekten çok mutluyum. Ve şimdi sizlere şehir hakkında biraz bilgi vermek istiyorum.
”Viyana (Almanca’da Wien) Avusturya’nın başkenti ve ülkenin en büyük şehridir. Yaklaşık 1.705.000 nüfusu vardır. Nüfus bakımından Viyana, Avrupa Birliği’nin en büyük 10. şehridir.
Viyana çok yönlü bir kültüre sahiptir. Viyana müzik kültürüyle dünyaca ünlü bir kenttir. Klasik müzik çok daha fazla ön planda olmakla beraber, kentte rock, caz, pop ve daha birçok müzik tarzı hayat bulur. Viyana Devlet Operası, Viyana Kenti Konser Orkestrası, Viyana Senfoni Orkestrası konserleri ve Viyana Film Festivali kültürel bir şölen sunar.”
(Kaynak: yurtdisigezi.com)
Viyana’da 1 tane havaalanı vardır ve Viyana’ya 18 km uzaklıkta bulunan Schwechat kasabasındadır.
Genel olarak okuduğum şeylerde Viyana’nın ulaşım bakımından oldukça iyi bir şehir olduğu yazıyor. Şehirde metrobüs – tramvay hatları oldukça iyi olduğu için her yere rahatlıkla ulaşım sağlanıyormuş.
Hava durumu ise yılın pek çok günü yağmurluymuş. (Bugün için internete bakmama gerek yoktu aslında, Almanya ve Avusturya’daki akrabalarımın %100’ü aynı cevabı veriyor.)
VİYANA’DA GEZİLECEK YERLER
Kartner Strasse; Karl Meydanı (Karlsplatz)-Opera Binası ve Aziz Stephan Katedarli arasında uzanan bu cadde Viyana’nın en ünlü caddesi. Makul sayılacak alışveriş mağazaları, iyi kafe ve restoranları ve hediyelik eşyacıları burada bulunuyormuş.
Aziz Stephan Katedrali: Viyana’nın merkezindeki 1365 yılında inşa edilmiş Aziz Stephan Katedrali (Stephansdom, Domkirche St. Stephan zu Wien), Viyana’nın en önemli simgesi. Kentin tam merkezi olan Stephansplatz Meydanı’ndaki katedral Roma Gotik mimariye sahip ve Avusturya Dükü IV. Rudolf tarafından yaptırıldı.
Schönbrunn Sarayı: Viyana’daki Schönbrunn Sarayı (Schloss Schönbrunn), Avusturya’nın en önemli kültürel eserlerinin bulunduğu saray olup ülkenin en çok ziyaret edilen yeri.
Viyana Devlet Operası: On dokuzuncu yüzyılın ortasında inşa edilen Viyana Devlet Operası (Wiener Staatsoper), sanat dünyasına göre dünya operasının merkezi.
VİYANA’DA KONAKLAMA
Viyana’da iyi bir tatil yapmak isteyenlerin iyi bir bütçeye sahip olması gerekiyormuş. Şehrin giriş kısmında pahalı oteller varmış ancak uygun fiyatlı pansiyonlar da bulunabiliyormuş.
VİYANA’DA ALIŞVERİŞ
Alışveriş için çok ucuz bir yer değilmiş. Ancak ürün çeşitliliği bakımından birçok kişiye göre Avrupa’nın önde gelen şehirlerinden biriymiş. Pazar günleri hediyelik eşya dükkanları hariç her yer kapalıymış.
Merhaba,
İtiraf edeyim de kurtulayım. Logo değişmeden önce uzun bir süre eurovision.tv sitesine bakmaya tenezzül etmedim nedense. Malum ülke gündeminin durulduğu gün yok, Eurovision’la ilgilenmeye şu ölü sezonda pek de vakit olmuyor doğrusu. Bugün temmuz ayında Sergej Ćetković ile yapılan röportajı yeni gördüm. Düşünün ben yeni gördüm. Geç de olsa çevirmeye karar verdim.
Danimarka’daki Eurovision Şarkı Yarışması yolculuğunuz üzerinden 2 ay geçti. Oradaki tüm coşkuyu, enerjiyi ve yaratıcı kaosu özlüyor musunuz? Kariyerinizde uzun yılları geride bırakmış olmanıza rağmen hâlâ PED (Post Eurovision Depression) etkisini gösteriyor mu?
Kopenhag’a gelmeden önceki birkaç ay Eurovision ile çok meşguldüm. Şarkıma ve performansıma çok konsantreydim. Bu yüzden coşkulu ve heyecanlı olmamak söz konusu değil, en azından bir süre için. O Eurovision coşkusu hâlâ var. Çünkü hâlâ, zamanında bir parçası olduğum dünyanın en büyük müzik yarışmalarından birinde neler yaşandığını ve yaşanacağını düşünüyorum. Ama dürüst olmak gerekirse Eurovision Şarkı Yarışması’ndan sonra başka projelerle uğraşmak zorunda kaldım. Ve tüm izlenimler hakkında da fazla fikir edinemedim. Ama kesin olarak söyleyebileceğim bir şey var ki, bu yarışma benim içim inanılmaz bir tecrübeydi ve o atmosfer unutulmazdı.
Şimdi her şey geride kaldı. Yaşanan her şeyin arasında en çok keyif aldığınız şey neydi? Ülkenizdeki meslektaşlarınıza bu coşkulu atmosferi tecrübe etmelerini önerir misiniz?
Kesinlikle bütün meslektaşlarıma bunu yapmalarını ve Eurovision’u kendilerinin tecrübe etmelerini öneririm. Bütün etkinlik, prodüksiyon ve organizasyon da dahil olmak üzere en yüksek seviyede. Yarışmanın üzerine çektiği ilgi kesinlikle muhteşem. Böyle başka bir müzik yarışması yok bu yüzden hiçbir şeyle karşılaştırılamaz.
Bu yarışmadan şunu öğrendim ki, bir şeyin ne kadar karışık veya ne kadar zor olduğu önemli değil. Önemli olan her zaman işini sevmek, eğlenmek ve gülümsemek. Orada gördüğüm coşku ve profesyonellik beni havalara uçurdu. İnsanlar hep olumluydu. Her şey fazlasıyla mükemmeldi, ki ben hâlâ anlatmak için doğru kelimeleri seçemiyorum.
Eğer tekrar bu yarışmada yer alacak olsanız, bunu yapar mıydınız? Şarkıcı olarak katılmak zorunda değilsiniz, belki kendi ülkenize veya komşu ülkelerden birinde bir sanatçıya beste yapabilirsiniz.
Bir yazar olarak kesinlikle. Ama dürüst olmak gerekirse, şu an bir fikir belirtmek için çok erken. Yarışmada yer aldığım için çok mutluyum, ancak yarışmada tekrar yer alıp almayacağımı veya hangi pozisyonda yer alacağımı söyleyemiyorum, en azından şimdilik. Her ihtimale karşı “Asla, asla deme!” diyorum.
Kopenhag’daki performansınızı izlerken, eğer yapabilseydiniz, bazı şeyleri farklı yapma düşüncesi oluştu mu kafanızda?
Bu zor bir soru. Şarkım “Moj Svijet” üzerinde en az altı ay çalıştım. Bunu yaparken de her zaman yeni ve yaratıcı fikirler oldu. Ancak bir noktada, şarkının final hâlini kaydetmek için bu süreci durdurmam gerekiyordu.
Başka bir deyişle, her zaman sizi düşünce dünyasına sürükleyen farklı fikirler vardır. Ve bunun bir sonu yoktur. Ama benim Kopenhag’daki performansımdan memnun olup olmadığımı merak ediyorsanız eğer, cevabım: kesinlikle memnunum. Buna seyircinin tepkisi de dahil. Değerli meslektaşım Zdravko Čolić (Yugoslavya 1973) büyük ihtimal ile şöyle derdi: “Burada hiçbir şeye dokunmazdım.”
Peki şimdi sırada ne var? Üzerinde çalıştığınız bir proje veya şarkı var mı?
Şu anda grubumla birlikte turdayım. Hâlâ Dva Minuta(İki Dakika) albümümün tanıtımını yapıyorum. Bu demek oluyor ki konserler şu anlık odak noktam. Ama aynı zamanda yeniden stüdyoya girmeye hazırlanıyorum. Altıncı stüdyo albümümü hazırlıyorum. Bununla birlikte albümden önce, bunca çalışmanın üstüne biraz ara vermeyi düşünüyorum.
Kopenhag’da tanıştığınız herhangi bir sanatçıyla sonradan vakit geçirme fırsatınız oldu mu? Eurovision’daki meslektaşlarınız ile bir plan, fikir veya hayal var mı?
Evet, çoğuyla tanışma fırsatım oldu ve bu da mükemmel şeylerden bir tanesi oldu, farklı tecrübeler hakkında konuşabilmek, bazense sadece eğlenmek. Her nasılsa spontane bir şekilde çoğu vaktimi Ermenistan’ın temsilcisi Aram’la harcadım. Müzikle alakalı çok yakın düşüncelerimiz var. Onu Balkanlar’a misafirim olarak davet ettim ve bazı konserlerimde bana eşlik etmesini teklif ettim. O da bana aynı teklifi sundu. Aynı zamanda, eğer ilginç bir parça ortaya çıkarsa bir düet yapabileceğimizi de söyleyebilirim. Göreceğiz.
2014 Eurovision Şarkı Yarışması’nın en önemli gelişmesi ise bunca katılımdan sonra en sonunda finale çıkabilmeniz oldu. Bunu gerçekleştirmek nasıl bir duygu?
Finale çıktığımız için gerçekten çok mutluyum. Karadağ halkı Eurovision Şarkı Yarışması’na büyük bir saygı duyuyor ve çok büyük bir müzik yarışması olarak görüyor. Bu sene daha da heyecanlıydı, çünkü çok zor bir yarışmaydı. Bu da başarımızı daha özel kılıyor.
Bu seneki Eurovision şarkıları arasında, hâlâ dinlediğiniz veya spontane söylediğiniz bir şarkı var mı?
Aslında birkaç şarkı var gerçekten beğendiğim. Ama bunlar arasından birini seçemem doğrusu.
O zaman sorumuzu yenileyelim: Şu ana kadarki en iyi Eurovision şarkısı hangisidir? Mutlaka bir favoriniz olmalı.
Peki, Eurovision’a katıldıktan sonra elde ettikleri başarıyı göz önünde bulundurursam, seçimim “ABBA-Waterloo” olacaktır.
Yeniden merhaba,
Fark ettiyseniz yeni logoyu belirtmek istedim çünkü dünya için küçük belki ama bizim dünyamızda büyük bir şey olduğu aşikâr. On bir yıldır kullanılan Eurovision logosu revize edildi. Bakalım nasıl bir sonuç ortaya çıkmış?
Eurovision fanı olmayanların tepkisi büyük ihtimal ile “Ne farkı var ki bu ikisinin Allah aşkına?” olmuştur herhalde. Ama bir Eurovision fanı için -özellikle de Türkse veya Türk hayranıysa- buruk bir haber. Eski logo 2004 yılında kullanıldı ilk. Yani bizim ev sahipliği yaptığımız yıl. Bu yüzden bizdeki anısı daha bir farklı pek tabii.
Gelin bir de yetkili kişilerin yaptığı açıklamalara bir göz atalım.
“Katılımcı yayıncılar, binlerce sürerli izleyici, fanlar ve diğer önemli hak sahipleri içinde geniş çaplı bir araştırma çalışmasına başlamıştık. Çıkan net sonuçlardan bir tanesi ise logonun giderek akılda kalıcı olmasıydı ancak on bir yıldır kullanılmasından sonra üzerinde canlandırmalar yapılabileceğiydi.” şeklinde bir açıklama yapmıştı Jon Ola Sand (Executive Supervisor).
Sietse Bakker (Event Supervisor-Aynı zamanda logo canlandırma sürecinde bu işi koordine eden kişi):
“Bu sürece, varolan logonun güçlü ve güçsüz taraflarını saptamak için araştırma yaparak başladık. Bizim için başından beri bunun bir devrim değil evrim olduğu ve bunun, yarışmanın son on senede geçirdiği evrimi temsil edeceği çok açıktı.
Kalp, dostâne elyazısı ile ‘Eurovision’ yazısı simgeleri arasındaki kombinasyon ve altında daha modern bir yazı tipiyle yazılmış alt başlık kalmak zorundaydı. Bunlar ‘modern-klasik’, yani Eurovision’un esasen ne olduğunu yansıtıyorlar. Aynı zamanda logoda bazı sorunlar vardı, kenarları aşınmış, garip detaylı ve özellikle şehri ve yılı yazarken küçük karakter kullanılması sebebiyle ayrıntılarını yitirmişti.
El yazısı olan bu logonun her karakteri özenle sıfırdan hazırlandı. Daha pürüzsüz çizgiler bu logoyu HD televizyonlarda izlenmesi daha keyifli kılıyor. Aynı zamanda baskıda da daha hoş bir görüntü sağlıyor.
Biz de bu vurgular üzerinde güçlü, zamansız (spesifik bir zamana ait olmayan) Gotham fontunu seçtik. Bu aynı zamanda EBU’nun kurumsal kimliğine de örnek teşkil etmekteydi.
Bu yarışmanın insanları bir araya getirdiğini temsil eden kalp simgesine ayrı bir özen gösterildi. Sağ tarafı büyütülerek daha kuvvetli ve tek başına bir eleman izlenimi yarattık.”
Peki ya bana soracak olursanız…
Benim gönlüm eskisinden yana. Evet üstte Sieste Bakker’ın belirttiği gibi garip detayları olan bir logoydu. Fakat bu detaylar o logoyu karakterize eden şeydi aslında. Diğerlerinden farklı yapan ufak ayrıntılar vardı ki bunların hepsi “HD ekranlarda keyifli ve kaliteli görüntü elde etmek” uğruna çöp edilmiş. Bu yüzden eskisi benim gözümde her zaman ayrı bir yere sahip olacak, ama yenisinin de sevdiğim özellikleri var. Alt başlığın yazı fontunu değiştirme fikri gerçekten hoşuma gitti doğrusu. Yenisinin daha çok yakıştığını düşünüyorum. Ama keşke tek revize edilen şey bu olsaymış.
Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır yazma fırsatı bulamadığım için özür dilerken, telafisi için de Eurovision adına tam anlamıyla bir “ölü sezon” olarak nitelendirilen şu zaman dilimini canlandırmak için elimden geleni yapmaya çalışacağım.
Eurovision fanları olarak mayıslardan sonra sene yaşanmaz gibi gelir, seneyi bitirip yenisine başlamak isteriz, yeni mayıslar yaşamak isteriz. Bu yüzden biz de 2015’e biraz erken merhaba diyeceğiz birlikte. Hadi 2015 Eurovision Şarkı Yarışması hakkındaki ilk detaylara göz atalım birlikte.
1. Mekan
Şu ölü sezonda beklediğimiz tek şey budur herhalde. Belki bir iki temsilci bir de katılımcı ülkeler. Ama bundan fazlasını beklemek anlamsızdır. Gelgelelim şu ihale meselesine…
Elimizde altı aday şehir vardı. Bunlardan üçü kabul edilmemiş teklifler altında sıralanabilir. Hem şehirler hem de arenalar hakkında biraz bilgi edinerek devam edelim.
Düşünülen Teklifler
1.Graz-Stadthalle Graz
Graz Şehri, Steiermark Eyaleti’nin en büyük şehridir ve Avusturya’nın güneydoğusunda yer alır.
Stadthalle Graz, 2010 Avrupa Erkekler Hentbol Şampiyonası’na ev sahipliği yapmıştır. Aynı zamanda 16 Kasım 2007’de 44.sü düzenlenmiş olan The Dome’a ve 2009’da da Robocup’a ev sahipliği yapmış, yapımı 2000-2002 arası sürmüş bir yapıdır. Kapasitesi 1000 ilâ 11030 arası değişmektedir.
2-Innsbruck-Olympiahalle
1964 ve 1976 Kış Olimpiyatları’na, 2010 Avrupa Erkekler Hentbol Şampiyonası’na, 2005 Dünya Buz Hokeyi Şampiyonası’na ve 2011 Avrupa Erkekler Voleybol Şampiyonası’na ev sahipliği yapmış bu yapı, Tirol Eyaleti’nin başkenti olan Innsbruck şehrinde konumlanmıştır. Aynı zamanda bu arena; Rolling Stones, Tina Turner, Cher, Dire Straits, Joe Cocker, Nena, Falco, Simply Red, Sting, Rainhard Fendrich, Pink, Marilyn Manson, Iron Maiden, Wolfgang Ambros, Lenny Kravitz, Gianna Nannini, Supertramp gibi birçok ünlü sanatçıyı ağırlamıştır. 1964 yılında yapılmış bu bina 2004’te yenilenmiştir.
3-Viyana-Wiener Stadthalle Hall D
Avusturya’nın başkenti ve aynı zamanda Avrupa Birliği’nin en büyük onuncu kenti olan Viyana’da bulunan bu arenaya aslında düşünülüyor demek doğru olmaz. Mayısta etkinlikler olacağı için adaylığını çekmiştir.
Yedek Mekanlar
Hepsi Viyana’da olduğu ve hakkında çok ayrıntı bulunmadığı için alt alta sıralayacağım.
1-Heldenplatz
2-New All-Round Concert Hall in Neu Marx (Birkaç gün önce çekildiği açıklandı.)
3-Marx Hall
4-Trabrennbahn Krieau
Kabul Edilmemiş Teklifler
1-Klagenfurt-Wörthersee Stadion
Karintina Eyaleti’nde bulunan ve Avusturya’nın güneyinde konumlanmış bir şehirdir. Stad UEFA Euro 2008’in bazı maçlarına ev sahipliği yapmıştır.
2-Oberwart-Messegentrum
Burgenland Eyaleti’ndeki Oberwart şehrinde konumlanan Messegentrum, başarısız olmuş tekliflerden biridir.
3-Wels-Messehalle
4-Viyana-Schönbrunn Sarayı
5-Viyana-Viyana Uluslararası Havalimanı
Bana sorarsanız şu üç kategoride hangisi daha iyi diye, kesinlikle Viyana’daki Schönbrunn Sarayı derdim. Eurovision eğer bir kraliyet ailesi sarayında yapılsaydı bu gerçekten tarihe adını yazdırabilecek bir organizasyon olurdu. Eurovision’a getirilebilecek en özgün tasarı olabilirdi. Ama düşünülen mekanlar arasında benim içimden geçen Innsbruck şu an. Umarım seçilir ve biz de mayısta, Olympiahalle’de güzel bir Eurovision izleriz hep birlikte.
2- Katılımcı Ülkeler
Eurovision sitelerinde gördüğümüz iki şeyden biri de bu. İlki mekan, ikincisi de hangi ülkelerin katılımını onayladığı. Kimisi “Türkiye’nin katılımını göreyim de diğerleri önemli değil.” diyor, kimisi de katılım sayısını merakla bekliyor. Şimdiye kadar katılımını yapan ülkeler;
Belarus, Belçika, Danimarka, Ermenistan, Estonya, Finlandiya, Hollanda, İrlanda, İsveç, İsviçre, İzlanda, Kıbrıs, Litvanya, Macaristan, Makedonya, Malta, Norveç, Rusya, Yunanistan şeklinde sıralanıyor.
Karadağ, İspanya ve Polonya’nın katılımına ise kesin gözüyle bakılıyor. Biz biraz da katılımını hâlâ onaylamamış ülkelere ve yaptıkları açıklamalara bakalım.
Andorra: Son senelerde olduğu gibi bu sene de Andorra katılmayacağını açıkladı.
Bosna-Hersek: 23 Haziran’da dönebileceklerine dair bir açıklama yapıldı. Katılmak istedikleri ancak maddi sıkıntılar yüzünden katılamadıkları düşünülüyor.
Bulgaristan: Maddi sıkıntılar yüzünden son iki senedir yarışmadan uzak kalan Bulgaristan, sponsor bulduğu takdirde yarışmaya geri dönmeye sıcak baktığını açıkladı.
Çek Cumhuriyeti: “Ülkenin Eurovision’a en ufak bir ilgisi yok, aldığımız kötü sonuçlarla birlikte düşündüğümüzde katılmaya sıcak bakmıyoruz.” açıklamasını yapmışlardır.
Gürcistan: Jüri oyları skandalından sonra üç sene yarışmadan men cezası alabilirler. O yüzden şu anlık katılıp katılmayacakları hakkında net bir şey söylenemiyor.
İsrail: Elendikleri yarı finalden sonra bile çekilme dedikoduları çıkan İsrail’in, ulusal kanalı olan IBA’yı kapatmayı düşündüğü için çekilmesine daha çok ihtimal veriliyor. Zaten istediğimizi de söyleyemeyiz!
İtalya: Resmiyette katılımı onaylanmamasına rağmen Facebook sayfasında “Si va a Vienna 2015!” adlı bir ulusal final duyurmuşlardır. Katılımın onaylanması bekleniyor. (Neden Viyana’ya kesin gözüyle bakmışlar onu anlamadım doğrusu.)
Monako: Bu sene geri döneceği konuşulmasına rağmen ulusal kanal TMC, katılmayacaklarını açıklamıştır.
San Marino: Resmi olarak onaylanmasa da katılım olası gözüküyor. Geçen sene yıllardır bekledikleri final yüzünü gördüler bu yüzden çekileceklerini düşünmüyorum. Bazı fan sayfalarında Valentina Monetta’nın adı geçse de çok ihtimal verdiğim söylenemez.
Sırbistan: Resmi kanal РТС(RTS)’nin basın toplantısında Duška Vučinić, geri dönmek istediklerini ifade etmiştir.
Slovakya: Ulusal kanal RTVS, dönmeyeceklerini açıklamıştır.
Lübnan: Katılmaya sıcak baktıklarını dile getirmişlerdir. İsrail çekilirse bence kesinleşecektir.
VE GELELİM TÜRKİYE’YE…
Bu konuda konuşmaya çekinen bir insanım çünkü bazı insanlardan yemediğim hakaret kalmıyor doğrusu. Herkes kendi ülkesiyle gururlanmak ister, orada yaşanan milli heyecan bambaşkadır bunu ben de biliyorum tabii ki. Ancak ben gidecek temsilciyle gururlanmayacaksam yer almamamız daha iyi değil mi? 2013’te katılsaydık “Sevim Balkan” gidecekti. Kaçınız tanıyordunuz? Ben söyleyeyim, kimse tanımıyordu. Rumeli TV’de program yapan bir sanatçıymış. Balkanlardan oy toplamak için kısaca. Hanginiz gurur duyacaktınız o tabloyla? Rimi Rimi Ley açıklandığında mutlu olanınız var mıydı? Evet herkesin zevk olgusu farklıdır. Ama ortak kanı kötüden yanaysa bunu aklayamayız. Bu yüzden ben katılmamamızdan yanayım. Hande Yener’e gelirsek… Bana kalırsa olmamalı. Tabii ki herkesin kendi zevki ama ben bu konuyu uzatmak ve hakaret yemek istemiyorum doğrusu.
Bu sene hakkında öne çıkan birkaç şeyi sizlerle böylece paylaşmaya çalıştım. Umarım kafanızda şekillenmiştir birtakım şeyler. Bir başka yazımda görüşmek üzere…
Yeniden Merhaba!
Biliyorum çoğunuzun favorisini bırakın ilk 10’unda yer almayan Karadağ ile çok ilgilenmiyorsunuz ama n’apalım favorim seçtim bir kere.
Bu sene Balkansızlıktan iflahım kurumuşken Sergej Ćetković’in Eurovision için görevlendirildiğini duyunca doğal olarak çıldırdım. Allah bir yerden alıyor bir yerden veriyor derler ya tam da öyle. Herkesin dinlediği tarz farklıdır buna da karışacak hâlim yok tabii ki de. Benimkini de az çok biliyorsunuz. Balkan etnik müziğinin modernize edilmesi kadar beni etkileyen bir şey yok. Bu yüzden Sergej ve Eurovision benim için ayrı bir mutluluk.
Sergej Ćetković’in resmî fan sayfasında bulduğum bu notu gördüğümde n’apayım dedim ve belki benden başka fanları da vardır diyerek çevirmeye karar verdim.
“Herkese Merhaba,
Bildiğiniz üzere ESC için hazırlıklarım devam etmekte ve ben size geri dönmeye vakit bulmakta zorluk çekiyorum.
Sosyal medya üzerinde zaman harcama alışkanlığım olmasa da; yolculuk, prova ve Kopenhag yolculuğunda bizi bekleyen anları sizle paylaşmaya çalışacağım. Bu sene boyunca benimle birlikte olmanızı istiyorum, sizin desteğiniz benim için çok önemli ve vazgeçilmez. Umarım şarkı ve videomuzu beğenmişsinizdir ve sıralamanızda güzel bir yer edinmiştir.
O zamana kadar, eğlenin, sağlıklı ve mutlu kalın. Ve unutmayın ki siz benim dünyamın bir parçasısınız.
Sizi seven SERGEJ”
Evet sanırım bir sonrakı yazıma kadar size Sergej’in iyi dileklerini ben de diliyorum. Daha önce sözlerinin ne kadar güzel olduğundan bahsetmiştim, bu yüzden size çevirimle veda ediyorum. Görüşmek üzere…
EIC her yıl Mart sonu-Nisan başı gibi Amsterdam’da yapılan O yılın Eurovision şarkılarının %80’inincanlı performansını izlediğimiz konseridr bu konseri internet üzerinden canlı izleme fırsatımız olmasa da sonrada ESC’nin YouTube sayfasında kısa kısa izleyebildiğimiz konserdir.
Bu Yıl Kimleri Göreceğiz Bu Konserde
Albania – Hersi
Armenia – Aram MP3
Austria – Conchita Wurst
Azerbaijan – Dilara Kazimova
Belarus – Teo
Belgium – Axel Hirsoux
Denmark – Basim
France – Twin Twin
FYR Macedonia – Tijana
Georgia – The Shin and Mariko
Greece – Freaky Fortune feat. RiskyKidd
Latvia – Aarzemnieki
Lithuania – Vilija Matačiūnaitė
Malta – Firelight
Moldova – Cristina Scarlet
Montenegro – Sergej Ćetković
Netherlands – The Common Linnets
Norway – Carl Espen
Portugal – Suzy
Romania – Paula Seling and Ovi
San Marino – Valentina Monetta
Spain – Ruth Lorenzo
Switzerland – Sebalter
Ukraine – Maria Yaremchuk
United Kingdom – Molly
Bir çok ESC Şarkıcısı Amsterdam’a ulaşmış gözüküyor.
Duyumlarıma göre Emmelie De Forest’da orada olacakmış ama kesin değil umarım gelmez diyebiliyorum sadece.
Merhaba, açıkçası yazmadığım günlerin acısını çıkarıyorum şu ara. Ancak iki dakika öncesine kadar bu yazıyı yazmak gibi bir düşüncem yoktu. Aslında çok da uzatmayacağım, kısa ama eğlenceli bir şeyler yapmak istedim, yani Eurovision ile ilgilenen ilgilenmeyen kim varsa bakıp bir tebessüm ettirecek iki dakikalık bir çalışma amacındayım.
Şu ara eski ya da yeni birçok Eurovision temsilcisini birine benzetir oldum. Baktım fotoğrafları yan yana getirmek eğlenceli oluyor, şöyle en orijinallerinden 5 tanesini paylaşıp kısa keseyim dedim.
Orijinal demişken işte efendim “Roman Lob-Justin Timberlake” gibi artık klişeleşmiş benzetmeleri yapmak istemedim, yani kast ettiğim buydu. Neyse çok uzatmayalım ve başlayalım.
1.Sergej Ćetković(Karadağ 2014)-Mustafa Sarıgül
Yani cidden ne alaka diye sormayın çünkü ben de bilmiyorum. Geçenlerde yine bu seçim zamanı klasiklerinden billboardlarda Mustafa Sarıgül’ü görünce, “Ya ben bu adamı birine benzetiyorum ama…” oldum ve sonunda buldum.
2.Marco Mengoni(İtalya 2013)-Mert Demir(O Ses Türkiye 2014 Finalisti)
Bu tanıyı koymam kısa sürmedi aslında. O Ses Türkiye’yi izlerken Mert Demir’i piyano başında gördüm ve “Yerli Marco” dedim. Fazla net bir benzetmeydi kısaca.
3.Tijana Dapčević(Makedonya 2014)-Pink
Dürüst olmak gerekirse bu benzetmeyi dile getiren Sırpça hocamdır. Ama gerçekten hayatımda duyduğum en isabetli benzetmelerden biri oldu. Saç kesimi ve renginden midir bilinmez aşırı benzetiyorum. Yani benzetiyoruz.
4.Roberto Bellarosa(Belçika 2013)-Arto
Bu hayatımda oturup üç saat güldüğüm tek benzetmemdir herhalde. Ama bir insan bir insana bu kadar benzer mi arkadaş?
5.Elaiza(Almanya 2014-Solist)-Nina(Sırbistan 2011)
İkisinin de Slav asıllı olmasından mı bilmem ama bu iki kızımızın siması gerçekten çok benziyor. Tabi Nina’nın yeri her zaman ayrıdır ama.
Evet en sevdiğim benzetmelerim bunlardan ibaret. Umarım beğenmişsinizdir. Benzetemeyip de yüzünüzde bir tebessüme sebep olduysam daha da kabulümdür. Bir sonraki yazıma kadar çok öptüm hepinizi…
Merhaba Canlarım!! Çok özledim sizi. Muhteşem bir geri dönüş yapmak isterdim ama martın ortasında hasta olan tek insanım ve çok da muhteşem olduğunu söyleyemeyeceğim. Haftaya en az iki sınav koyan saygıdeğer ve muhterem okulum sayesinde sizden bayağı bir uzak kaldım, hatta yokluğumda 4252536 tane Eurovision şarkısı belli oldu ve ben hiçbir şey yazamadım. Affınıza sığınıyorum. Yata yata yürümeyi unuttuğum şu dönemde n’apayım da bir işe yarayayım dedim ve yazmaya karar verdim.
Bu akşam şarkıları belli olacak Portekiz, Norveç, Azerbaycan ve Moldova’yı bekleyemedim ki zaten önümde yorumlamam gereken milyon tane ülke temsilcisi ve şarkıları, efendim bununla birlikte yok anadilinde mi söylese İngilizce mi tarzı muhabbetleri de açmam gerekecek. N’apalım bari yarı final sıralamasına göre (İngilizce alfabetik sıralarıyla) bir başlayalım.
1. Yarı Final
İlk Yarı:
Arnavutluk:(Hersi Matmuja-One Night’s Anger)
Balkanımın her karışı can kokar torpah kokar. Üff n’apayım madem açtınız okuyorsunuz katlanın yani. Bu şarkı sayesinde bir heves Arnavut alfabesi ve harflerin telaffuzu gibi gereksiz bilgilere baktığım doğrudur. Hep sıralamalarda aşağıda olmasının sebebini, introda böyle çok hareketli bir parça vaat ederken bir anda ninni formatına geçiyor olması. Ama yine de seviyorum ne yalan söyleyeyim. Yarı finalden çıkma şansı var mı bilemem ki zaten bütün şarkılar belli olmadan bunu söylemem çok erken olur ama bu seneki bir çok şarkıdan iyi olduğu kesin.
Ha bir de İngilizce mi Arnavutça mı tartışması var. Açıkçası her zaman ülkelerin kendi dillerinde şarkı söylemesi taraftarı olmuşumdur ancak Arnavutça, şu iki tane “r” harfleri varya aşırı itici geliyor. Tabii bir de kızın İngilizce aksanına bakarak karar vermekte fayda var.
Ermenistan:(Aram Mp3-Not Alone)
Ne yalan söyleyeyim şok etkisi yarattı. Bu kadar iddialı bir parça beklemiyordum. Hatta hiçbirimiz beklemiyorduk bence. Keman partisyonlarına âşık oldum. Davul kısımları biraz Emmelie’yi andırdı ama olur o kadar n’apalım. Bir ara Twitter’da “Yerevan 2015” falan yazdılar da tamam dozunda bırakın tadı kaçıyor.
Ya bir de kendi soyadını kullansın şunu bir uyarın insanlık namına.
Estonya:(Tanja-Amazing)
İlk defa Estonya’nın yarı finalde elenmesini bu kadar delicesine istiyorum gerçekten. Biri şu kızı sarssın, ne bileyim ayaklarından tutup balkondan aşağı sarkıtsın kan akışını sağlayalım. Nakarat kısmında sesi kapat ve “Euphoria”yı aç adlı tespit süper olmuş bu şarkıya. Bu kadar Loreen özentisi olmayın be yavrum ya. Zaten olmuyor yani. Bir de favorim falan demiyorlar mı? Neyse zevkler tartışılmaz deyip susuyorum.
İzlanda:(Pollapönk-Enga Fordóma)
Şarkının adı “Önyargılara Hayır” ama neden böyle bir isme bu kadar rezalet bir şarkı yaptınız onu da anlamadım ki? Zaman israfı benim için, hatta rezil olmadan direk çekilmeleri taraftarıyım. Şahsen benim ülkem böyle bir şarkıyla katılsa 6 Mayıs gecesi Bulgaristan Kapısı’na yürürdüm.
Anaları babaları şunların bir üstündekileri çıkarıp yıkasınlar mikrop yuvası olur onlar ya.
Letonya:(Aarzemnieki-Cake to Bake)
Bu Dzesma şarkıları ilk açıklandığında tartışıyorduk “Ya bu sene Letonya çok iddialı geliyor ben size söyleyeyim.” falan diyorduk aramızda çünkü cidden çok iddialı parçalar yarışacaktı yarı finallerinde. Birkaç tane favorim vardı hatta. Kesin elemişlerdir bu şarkıyı seçtiklerine göre. Yani bu kadar güzel şarkı içinde bunu çok mu aradınız diyorum kendi kendime. Sadece sözlerinin saçma ve çocukça olmasından da değil beste de ayrı bir saçma. Neyse çıkamayacaklarına adım gibi eminim ama kesin konuşmayayım. Geçen sene de Litvanya’ya öyle diyordum. Bakalım zaman neler gösterecek.
İsveç:(Sanna Nielsen-Undo)
Bu kadın sadece bu senenin Mello birincisi değil benim için. Kadının hayatı resmen bir başarı hikâyesi. 6 defa katılıp kazanamadığı Melodifestivalen’i 7. denemesinde kazandı. Eğer bir hedefin varsa bunun için hiç pes etmemen gerekiyor bunu anladım. Ki zaten Eurovision öyle bir platform pes edersen ya da çekinirsen silinirsin. Her neyse şarkı bence mükemmel hatta ilk 3’e oynar ama kazanmasını hiç istemiyorum. Hatta artık ev sahibi olarak bir İskandinav ülkesi görmek istemiyorum. Yahu biraz değişiklik olsun, şov programı bu sonuçta.
İkinci Yarı
Macaristan:(András Kallay Saunders-Running)
Günlerdir iTunes’ta adını milyon defa aratıyorum acaba şarkıyı çıkardı mı diye. Kesinlikle büyük favorilerimden biri. Çünkü canlıdaki performansı stüdyodan çok daha iyi. En azından ben öyle düşünüyorum. Zaten Eurovision’da da en çok buna ihtiyaç var. Tabii bir de sahne şovuna. Şu şarkıya aslında Farid’inki gibi çok hareketli değil ama iddialı bir koreografi çok yakışır. Eğer öyle olursa garanti ilk 10’da görürüz.
Karadağ:(Sergej Ćetković-Moj Svijet)
ÂŞIIKK OLDUUM. Tamam susacağım. Balkan ezgilerine âşığım bunu biliyorsunuz. Sözleri de o kadar güzel ki fırsat bulursanız Google Translate’e falan yazın gerçekten çok etkileyici. Klibi zaten… Sözleri Emina Sandal’a ait Moj Svijet(Benim Dünyam) benim favorim. Ama tabii küçük ülkeler kazanamaz kuralı ve “Zeljko birinci olamamışken Sergej, ne bileyim…” düşünceleri yüzünden kazanamayacağını düşünüyorum. Yazık olur bu şarkıya gerçekten.
Karadağca mı İngilizce mi derseniz, naravno Crnogorski!!
Hollanda:(The Common Linnets-Calm After the Storm)
Aslına bakarsanız hoşuma gitti. Sakin şarkıları severim bilirsiniz içim yaşlı. Ama bir şarkı hep aynı mı gider? Hani bir enstrüman solo kısmı olur ya da bir iniş çıkışı olur. Şarkı böyle düüümdüz yani. Bir yerden sonra “Ee sonuç olarak?” oluyorsunuz orada şarkı bitiyor zaten. Ama hoş yani(Çok yerdi toparlamaya çalışıyor).
San Marino:(VALENTINA MONETTA-Maybe)
İsmini büyük harflerle yazdım dikkat çeksin diye. Zaten çekmeyecek gibi değil. Koskoca ülke 3 senedir tek bir kadını yolluyor. Koskoca dediğime bakmayın Üsküdar, ne bileyim bir Eminönü kadar ülke. Kazansalar halka “Ülkeyi boşaltın arena yapacağız!” diye duyuru yaparlar.
Neyse şarkıya gelelim. Böyle 70’lerden kopup gelmiş gibi. Zaten bence İtalyanca söylemeli İngilizcesi… Neyse ya kadının da üstüne varmak istemiyorum yazıktır.
Ukrayna:(Мария Яремчук-Mariya Yaremchuk-Tick Tock)
İlk açıklanan şarkı olduğu için ki genelde zaten ilk açıklanan şarkılara delicesine bir önyargıyla yaklaşırım, “Abi bu nedir ya?” gibi tepkiler verdik ilk dinlediğimizde ama o kadar saçma şarkılar açıklandı ki sıralamada ortalara yükseldi kendileri. Ama dinledikçe seviyorum çok da kötü olduğunu söyleyemeyeceğim. Yeremedim içimde kaldı.
2. Yarı Final
İlk Yarı
Gürcistan:(The Shin&Mariko-Three Minutes to Earth)
Twitter’da söylediğimden farklı bir şey yazmayacağım sadece kafamda iki soru var.
1. Bu klibi nerde çekmişler?
2. Gürcistan’da ot legal mi?
Bu neyin kafasıdır demekten kendimi alamıyorum.
İsrail:(Mei Finegold-Same Heart)
Nedenini anlayamadığım bir şekilde herkesin ilk 5’inde yer alan ve “Bayıldım, öldüm, bittim” gibi yorumlar yapılan bu şarkıyı hiç beğenmediğim bir gerçek. Ne bileyim çok “Eurovision’a gidelim de neyle gidersek gidelim, yapılan ilk parçayı yollayın gitsin.” tarzı bir şarkı olmuş. Çok klişe olacak belki ama tarzım değil zaten. Ki İbranice şarkıları çok severim. Yani İbranice şarkılara yakıştığını düşündüğüm birkaç dilden bir tanesi. Ama gerçekten olmamış ya.
Litvanya:(Vilija Matačiūnaité-Attention)
Kızın adını bırakın telaffuz etmeyi, Vikipedi’den geçirirken vefat ediyordum. Bu da ayrı bir vaka. Şarkı mı söylüyor, sövüyor mu, kaderine isyan mı ediyor böyle saçma sapan bir ses tonu yani. Yermeyi seviyorum n’apayım yani. Yani ben sevgilinin yerinde olsam, sen bu saçma sapan hareketlerle “Attention” diye bağırsan bakarım zaten n’apıyor bu diye. Bunu şarkı yapmana gerek yoktu tatlım bize acısaydın.
Malta:(Firelight-Coming Home)
Hani arkadaşlar arasında yazın ateşin etrafına oturup söyleseniz gerçekten anlarım. Eurovision aynı zamanda bir şov işi. Göze de hitap etmen gerek sonuçta. Buna nasıl bir şov yapacaksınız? Ki yapmayacaksınız dümdüz çıkacaksınız ben biliyorum. Allah aşkına bu şarkı Eurovisionluk mu şimdi?
Polonya:(Cleo&Donatan-My Słowianie)
EBU’nun klibini pornografik bulmasıyla gündeme gelen bu şarkı, Eurovision için yapılmamış zaten. Kasım’dan bu yana 38 milyon tık alınca Polonya da “Dönüşümüz muhteşem olsun!” diyerek bu parçayı yollamak istemiş ama maalesef bu parça Eurovision’da tutmaz ya. Yani zaten benim ömür billah dinlemeyeceğim bir tarz, Avrupa nasıl karşılar inanın bilmiyorum.
İkinci Yarı
Belarus:(TEO-Cheesecake)
Böyle sözleri “modern dünya”mızdan kavramlar içeren şarkıları sevemiyorum. Evet büyük bir önyargı ama n’apayım yani. Duygusallık önplanda olmalı bence. Cheesecake nedir, nasıl bir duygu uyandırabilir? Evet her neyse. Aslında eğlenceli bir şarkı ama şov bakımından yetersiz kalırsa son sıralarımda yer alacağı da bir gerçek.
Finlandiya:(Softengine-Something Better)
İlk açıklandığında ilk 10 saniyesini dinleyip “Beğenmedim ben bunu.” dediğimi hatırlıyorum. Hatta “UMK’yı niye izleyeyim garanti Krista tarzı bir şey seçecekler.” yazmıştım. Önyargı kötü bir şey. Valla sonra oturdum 1500 defa dinledim. Ama tabii ilk 10’uma son sıralardan girdikleri gerçeğini de değiştirmiyor. Çok şarkı beğenemedim ama sevdiğim şarkıları da sıralarken epey bir zorluk çekiyorum. Zira birini diğerinden ayıramıyorum. Hâlâ beni şaşırtacak derecede farklı bir şarkıya rastladığımı söyleyemeyeceğim. Bakalım bu sene Finlandiya son sıralardan kurtulabilecek mi?
Yunanistan:(Freaky Fortune&Riskykidd-Rise Up)
Şarkıya kötü demek haksızlık olur ama çok da beğendiğimi söyleyemeyeceğim. İnsanın “Yahu ekonomik krizdesiniz, ekonominizi riske ata ata bu şarkı için mi attınız?” diyesi geliyor. Kostas alır diye düşünmüştüm hatta o kadar kesin konuşmuştum ki şu an rezil olduğumu fark ettim. Sonuç olarak Sırbistan, ekonomik durumu Yunanistan’dan daha iyi olmasına rağmen ekonomik kriz sebebiyle çekiliyorsa Yunanistan bu sene çekilmeliydi bence. Yarışmaya bir renk getirdikleri aşikâr ama durumlarını düzeltene kadar katılmalarının yanlış olduğunu düşünüyorum. (Bizim çekilirken görgüsüz gibi “9 şarkı yapacak paramız var” diyen bir TRT’miz var.)
İrlanda:(Can-Linn&Kasey Smith-Heartbeat)
Bayıldım. Gerçekten İrlanda’dan böyle bir parça beklemiyordum. Uzun süredir ilk defa İrlanda’yı ilk 10’umda görmek güzel. Arada gelen gayda melodilerini çok sevdim. Folklorik ögelere Eurovision’da ne kadar önem verdiğimi bilirsiniz. Aynı zamanda bu kadar modern bir çizgi yakalamaları gerçekten çok hoş. Kısacası sadece daha iyi bulduğum şarkılar olduğu için sıralamamda 1. değil, yoksa gerçekten kusursuz bir parça.
Makedonya:(Tijana Dapčević-To the Sky)
Eşinin soyadını kullandığı ve eşi Sırp olduğu için, ismi daha çok Sırbistan temsilcisi gibi duran Tijana, Sırbistan’ın çekilmesine bayağı bir üzülmüş olmalı. Akşam elimdeki link çalışmayınca, az buçuk Makedoncamla aradığım Makedonya ulusal kanal linkini bulana kadar canım çıktı ama yetiştim tanıtımına. Ya evet gerçekten bazılarına çok sıradan bir şarkıymış gibi geliyor ama Makedonya’dan beklentim çok çok daha düşüktü ve böyle bir parçayla karşılaşınca bana gelmiş geçmiş en iyi Eurovision şarkısı gibi geldi. Tabii bu şarkının Makedonya’ya ait olmasıyla da ilgisi var ama.
Makedonca mı İngilizce mi derseniz. Gönlüm “Таму кај што припаѓам”da ama daha iyi bir derece elde etmelerini istiyorum. Bu yüzden umarım İngilizce söyler.
Romanya:(Paula Seling&Ovi-Miracle)
Muhteşem ikili geri döndü! Ki bence bu şarkı “Playing with Fire”dan daha iyi. Onun da yeri bir başka ama ne bileyim ben hareketli bir parçayı beğenmişsem eğer, o şarkı olmuştur. 2010’da biz maNga’yla 2. olduğumuzda bu ikili de 3. olmuştu Romanya adına. Hatta hatırlarsınız çift taraflı cam bir piyano vardı sahnede(Eurovision fanları %1500 bilir bilmeyenler için yazıyorum), işte o ikilinin muhteşem geri dönüşünü izleyeceğiz. Umarım sahne şovları da şarkıları gibi büyülü olur. Onlardan beklentim çok fazla!!
Slovenya:(Tinkara Kovač-Spet/Round and Round)
Her zaman İngilizce ve ana dilin bir arada kullanıldığı şarkıları sevmişimdir. Tabii şarkı güzelse. Bu flüt akımı da Emmelie denilen varlık yüzünden çıktı diyordum ki bu kızcağız zaten 2001’den beri flütle birlikte şarkı söylüyormuş. Ama yine de daha iddialı bir parça beklerdim Slovenya’dan. Keza geçen sene çok iddialı olmalarına rağmen yarı finalde sonuncu olmuşardı. En çok üzüldüğüm olaylardan biriydi herhalde.
İsviçre:(Sebalter-Hunter of Stars)
En başından beri çok seviyorum ben bu şarkıyı. İçinde keman olan her şarkının yeri bir ayrı oluyor zaten bende. Elemede bir İtalyanca konuştu sonra Almanca’dan Rumence’ye geçti falan tam nereli olduğunu anlamadım ama. Ulusal finaldeki gibi şarkının sözlerini müzikten hızlı söylemezse iyi bir şeyler yapabilir bence. Kısacası sevimli.
Büyük 5’li ve Danimarka(Direkt Final)
Danimarka:(Basim-Cliché Love Song)
Evet bu şarkıyı “Only Teardrops’tan daha iyi bulan ve bu güzelim şarkının Emmelie denilen o yoluk saçlı yüzünden harcandığını düşünen bir tek benim. Ha bir de annem var tabii. Eurovision’dan nefret eden annem(evlatlık olduğumu düşünüyorum) bile “Danimarka’nın şarkısını açsana ben onu çok beğendim.” diyor. Annem bile böyle diyorsa bu şarkı harcanacak ben diyeyim size.
Fransa:(Twin Twin-Moustache)
Bu tür şarkılara yorum yapmayı bile zaman kaybı olarak görüyorum. “Woki Mit Deim Popo” ile “Allez Olla Olé” arasında kalmış bir şarkı. Hatta şarkı değil sadece şov için yapılmış gibi. Tam benlik(!).
Almanya:(Elaiza-Is It Right?)
Geçen gün bir yazıya denk geldim. “Kim demiş Eurovision’da politika yok diye?” adı altında. Bakın efendim Almanya, Ukrayna asıllı bir grup yolluyormuş, şarkılarında da bolca Rus ezgisi varmış, TRT de çekilme kararında çok haklıymış vesaire. Biz sana politikadan uzak bir Eurovision mu vaat ettik? 60’lardan beri bu böyledir zaten. Dünyayı böyle bir pembe görmeler falan. Ayrıca TRT ve Türk milleti bu konuda çok mu pür-i pak da konuşuyorlar Allah aşkına? Azerbaycan gelmeden önce Bosna Hersek, sonra Azerbaycan’a 12’ler saçarken çünkü hiç politik değiliz. Bunlar hep gönül birliği, kardeşlik… Neyse her ülkenin bir politikası vardır. “Biz Can Bonomo’yu Yahudi diye gönderdik.” diye onur kırıcı bir açıklama yapan bir TRT temiz midir yani?
Şarkıyı beğendim. Evet Rus ezgileri var ki bence bu şarkıyı güzelleştiriyor. Umarım bu sene son sıralardan kurtulurlar.
İtalya:(Emma Marrone-La Mia Città)
Çok seveni var o yüzden çok üstüne gitmeyeceğim. Benim İtalya’dan beklentim bunun kat be kat üstündeydi açıkçası. Daha iddialı bir parça beklerdim. Klasiğim olan bir cümleyle bitiriyorum. “Benlik değil.”.
İspanya:(Ruth Lorenzo-Dancing in the Rain)
Çooook sevdim. Temsilci zaten şekerlik abidesi. Yani bence. Ve İngilizcesi çok iyi olan nadir İspanyollardan biri. X Factor UK 2008’de finalist olarak yarışmış. Açıkçası iddialı gözüküyor. Favorilerimden de biri zaten.
Birleşik Krallık:(Molly-Children of the Universe)
BAYILDIM. Şu ana kadar “Evet ya bu 1.liğe yakışır” dediğim birkaç şarkıdan biri. Açıkçası yakıştırdığım şarkılar arasında 1. olma ihtimali olan da tek şarkı. Birleşik Krallık galiba 2000’li yılların lanetini kırmaya geliyor. Ama tabii çok da büyük konuşmamak lazım.
Evet şu ana kadar açıklanan şarkılar adına görüşlerim böyle. İlerli zamanda açıklanacak şarkıların da değerlendirmesini yapıp size kendi Eurovision tablomu çıkartmaya çalışacağım elimden geldiğince. Şimdilik benden bu kadar. Bari yeni şarkıları bekleyeyim ben de. Görüşürüüz…
Merhaba! Aslında başka bir konu hakkında yazacaktım ama bu daha iyi olur diye düşündüm-ki zaten demin yanlışlıkla bir önceki yazımı sildim ve oturup sabaha kadar ağlamak istiyorum- çünkü gerçekten çok yoğun bir cumartesi geçirdik ve yedi ulusal final arasında bir tercih yapmakta epey zorlandık. Aslında çok zorlanmadık ya direkt Melodifestivalen’i açtık çoğunluk olarak. Ben de ucundan köşesinden yakaladığım diğer ulusal finaller ve Melodifestivalen hakkında bir yazı yazmaya karar verdim.
Melodifestivalen 1. Yarı Finali (İsveç)
İnsanda “Yahu Eurovision’dan daha çok seviyorum galiba ben bu yarışmayı!” düşüncesi yaratan bir Melodifestivalen daha. Tabii hiçbiri geçen seneki gibi olamayacak ama (Danny ve Gina bir taneydi) … İskandinav ülkeleriyle çok aram olmamasına rağmen İskandinav dilleri öğrenme isteği uyandırıyor bende Melodifestivalen. Konuşmaları anlayamadığım için güceniyorum da diyebiliriz kısaca. Neyse konuyu dağıtmayalım. İşte direkt finale çıkan şarkılar:
1-YOHIO – To The End
6-Ellen Benediktson – Songbird
Songbird, yani 6. şarkı beklenmeyen bir sonuçtu. Yani açıkçası beni çok şaşırttı çünkü Avrupa’nın pek prim vermediği bir tür ve Eurovision’da iş yapar mı çok emin değilim. Ama şarkıyı beğendiğimi söyleyebilirim. Her ne kadar Eurovisionluk bir şarkı olduğunu düşünmesem de.
YOHIO zaten çıkmasa şaşardım. Bana soracak olursanız hiç dinlemediğim hatta nefret ettiğim bir müzik tarzı. Her neyse bu benim görüşüm. Zaten genel olarak beklenen bir sonuçtu, herkes deli gibi seviyor nedenini anlamadığım bir şekilde. Bana kalırsa geçen sene halk oylamasıyla birinciliği kazanıp jüri oyları yüzünden kılpayı İsveç’i temsil etme şansını kaçıran YOHIO, geçen senenin acısını bu sene Kopenhag’da çıkaracak. Şarkıyı, Heartbreak Hotel ile karşılaştırıldığında daha az destekleyeni var. Ama yine de YOHIO, YOHIO olduğu için kazanacak gibi geliyor bana.
Bana göre bu yarı finalde yaşanan üç fiyasko vardı. Keza son ikisi birbiriyle bağlantılı ama…
1. Helena Paparizou’nun ikinci şans turuna kalması. Bana göre bir fiyaskoydu çünkü şarkısı her ne kadar beğenilmese de ortalamanın üstündeydi. Her ne kadar Helena’yı başlarda desteklemesem de finale çıkmasını istedim. Bir de İsveç’in “Helena 2005’te Yunanistan’a 1.’lik getirdiği gibi bize de bu sene getirebilir.” düşüncesiyle hareket edeceğini düşünmüştüm. Ki çoğu fan olarak çıkmasına kesin gözüyle bakıyorduk, hayli şaşırdım doğrusu.
2. En büyük fiyasko buydu zaten. ALVARO’NUN ELENMESİ!!! Şarkının o kadar büyük bir şansı vardı ki Eurovision’da… Kendi ülkem yarı finalde elense, bu kadar üzülmezdim. Ve şarkı çok da beğenilmişti üstelik. İlk 5’i de 6.’lıkla kaçırdı zaten. 5. olan şarkıdan şimdi bahsedeceğim ki o da zaten 3. fiyaskomuz oluyor.
3. Casanova’nın 5. olması… Hayır ülkecek ne tür bir travma geçirdiniz de Bedroom’u 6., Casanova’yı 5. seçtiniz? Bu kısmı çok uzatmayacağım onun yerine zaten şarkıyı dinlerseniz ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.
Dikkatimi çeken de Malmö Arena’da yapılan bu Melodifestivalen, Eurovision 2013’ten kat be kat daha iyi sunuldu. Ben böyle büyük bir ulusal final yapan İsveç’ten çok daha iyi bir ev sahipliği beklerdim. Melodifestivalen’e gösterdikleri özenin aynısını gösterselerdi zaten bütün Avrupa bir iki ay o ev sahipliğini konuşurdu.
UMK Finali (Finlandiya)
Tamamını izlemediğim için çok da yorum yapmak istemiyorum aslında…
Fanlardan aldığım izlenimler sonucu (özellikle İskandinavlardan) favorilerden birinin “Hanna Sky” olduğuna kanaat getirdim. Melodifestivalen bittiğinde ve #umk14 ‘ü açtığımda ise tüm performansları kaçırmış, ancak oylamaya yetişebilmiştim. İsminden bile emin olmadığım(Krista gibi yarışmacılar çıkaran bir ulusal finalle niye ilgileneyim ki?) “Hanna Sky” sondan ikinciydi. Bir de Jasmin diye bir aday görmüştüm Twitter’da ama o zaten yarı finalde elenmiş. Kazanan grup ise -NF’de bağıran kızları duysaydınız boyband olduğunu anlardınız- Softengine oldu. “A Friend in London” (Danimarka 2011) tadında bir grup. Bu arada hazır lafı geçmişken geçen günlerde “A Friend in London” dağıldı, haberi olmayan fanlara -ki zannetmiyorum istihbaratın başı biziz- duyurulur. Şarkı fena değil ancak Krista’yla karşılaştırdığımız zaman bence mükemmel kalıyor. Bana kalırsa kazanma şansları yok ama bir de Mayıs’ta bakmak lazım.
Die Grosse Entscheidungsshow (İsviçre)
Açıkçası yarım saat boyunca “Hiç mi bir şey anlayamam ya?” gözüyle izlediğim -yoksa baktığım mı demeliyim- hayatımın ilk NF’siydi. Son üç şarkıda açıp iki dakika sonra UMK’nın oylamasını izlemek için durdurmamdan kaynaklanan bir durum olsa gerek. Ne yapayım günler çuvala mı girdi, bu kadar NF’yi aynı güne niye koymuşlar?
UMK bittiğinde açtığım zaman bir VTR’ye denk geldim ve VTR oylamalarla alakalı olduğu için İstanbul’un da lafı geçti tabii ki de. Eurovision fanları 1500 defa izledikleri için bilirler, 2004’te -ki aslında uzun yıllar boyunca- Slovenya’nın oylarını açıklayan spiker İstanbul’a bağlanınca “Merhaba, iyi akşamlar, şiş kebap and here are the first results of the Slovenian vote!” dediği anı gösterdiler. Zaten Türkiye’nin T’si geçse ben heyecanlanırım, içimdeki Türk sağ olsun. Yine iyi, ya İstanbul’dan Ankara’ya olan bağlantıyı verselerdi? Meltem Cumbul’un oyları açıklayan Meltem’e “İyi akşamlar Meltem!” dediği an ülkeye şöyle büyük bir meteor düşseydi de o diyalog yaşanmasaydı. Meltem de ona “Evet şu anda ülkede meltem rüzgârları esiyor.” demesi üzerine Korhan Abay’ın “Çekileyim de kuranderde kalmayayım o zaman ahahahahah” dediği an… Allahtan kimse bir şey anlamadı… Her neyse ya konu nereye gidiyor böyle?
Daha sonra bir NF klasiği olan Emmelie de Forest çıktı sahneye. En bir sevdiğim(!). Elinde olsa uçağa binip NF’si olan bütün ülkelerde sahneye çıkacak. Her neyse yine o koreografi, yine o flütçü, yine kolundaki o aparat, yine o şarkı ve Emmelie’nin hâlâ ayakkabısı yok. Neyse bu konuyu daha fazla uzatmayacağım sonra Emmelie’nin ergen fanları bana “Haters gonna hate, OK?” falan gibi saçma sapan şeyler yazacaklar, uluslararası kriz çıkaracağım. Daha sonra oylama yapıldı sanırım ama tek hatırladığım birincinin anons edilişiydi. Bu kadar NF’ye kafam yine iyi dayandı.
Şarkıya gelirsek… Aslında çok sevdiğim bir tarz ama Avrupa’ya uyar mı bilemem. Çok da içime sinmedi o yüzden stüdyo versiyonunu bekliyorum. İyi bir iş çıkartırlarsa favorim bile olabilir.
Açıkçası diğer NF’lere bakacak vaktim olmadı. Melodifestivalen’i izlemem benim için bir farz zaten de bir de finali olanlara bakabildim ancak.
-İzlanda 1. Yarı Finali
-Litvanya 2. Yarı Finali
-Letonya 1. Yarı Finali
-Macaristan 2. Elemesi
Bunlar ise seyredemediklerim. Finale giden şarkıları (ya da yarı finale) ve final tablosunu oluşturan Litvanya’ya göz atsam da şarkıları dinlemediğim için yorum yapamıyorum.
1 Şubat’ımızın benim yorumumla özeti böyleydi. Başka bir yazımda görüşmek üzere…
EV SAHİBİ VİYANA!
Her Şeyden Bi' Haber 