Merhaba,
İtiraf edeyim de kurtulayım. Logo değişmeden önce uzun bir süre eurovision.tv sitesine bakmaya tenezzül etmedim nedense. Malum ülke gündeminin durulduğu gün yok, Eurovision’la ilgilenmeye şu ölü sezonda pek de vakit olmuyor doğrusu. Bugün temmuz ayında Sergej Ćetković ile yapılan röportajı yeni gördüm. Düşünün ben yeni gördüm. Geç de olsa çevirmeye karar verdim.
Danimarka’daki Eurovision Şarkı Yarışması yolculuğunuz üzerinden 2 ay geçti. Oradaki tüm coşkuyu, enerjiyi ve yaratıcı kaosu özlüyor musunuz? Kariyerinizde uzun yılları geride bırakmış olmanıza rağmen hâlâ PED (Post Eurovision Depression) etkisini gösteriyor mu?
Kopenhag’a gelmeden önceki birkaç ay Eurovision ile çok meşguldüm. Şarkıma ve performansıma çok konsantreydim. Bu yüzden coşkulu ve heyecanlı olmamak söz konusu değil, en azından bir süre için. O Eurovision coşkusu hâlâ var. Çünkü hâlâ, zamanında bir parçası olduğum dünyanın en büyük müzik yarışmalarından birinde neler yaşandığını ve yaşanacağını düşünüyorum. Ama dürüst olmak gerekirse Eurovision Şarkı Yarışması’ndan sonra başka projelerle uğraşmak zorunda kaldım. Ve tüm izlenimler hakkında da fazla fikir edinemedim. Ama kesin olarak söyleyebileceğim bir şey var ki, bu yarışma benim içim inanılmaz bir tecrübeydi ve o atmosfer unutulmazdı.
Şimdi her şey geride kaldı. Yaşanan her şeyin arasında en çok keyif aldığınız şey neydi? Ülkenizdeki meslektaşlarınıza bu coşkulu atmosferi tecrübe etmelerini önerir misiniz?
Kesinlikle bütün meslektaşlarıma bunu yapmalarını ve Eurovision’u kendilerinin tecrübe etmelerini öneririm. Bütün etkinlik, prodüksiyon ve organizasyon da dahil olmak üzere en yüksek seviyede. Yarışmanın üzerine çektiği ilgi kesinlikle muhteşem. Böyle başka bir müzik yarışması yok bu yüzden hiçbir şeyle karşılaştırılamaz.
Bu yarışmadan şunu öğrendim ki, bir şeyin ne kadar karışık veya ne kadar zor olduğu önemli değil. Önemli olan her zaman işini sevmek, eğlenmek ve gülümsemek. Orada gördüğüm coşku ve profesyonellik beni havalara uçurdu. İnsanlar hep olumluydu. Her şey fazlasıyla mükemmeldi, ki ben hâlâ anlatmak için doğru kelimeleri seçemiyorum.
Eğer tekrar bu yarışmada yer alacak olsanız, bunu yapar mıydınız? Şarkıcı olarak katılmak zorunda değilsiniz, belki kendi ülkenize veya komşu ülkelerden birinde bir sanatçıya beste yapabilirsiniz.
Bir yazar olarak kesinlikle. Ama dürüst olmak gerekirse, şu an bir fikir belirtmek için çok erken. Yarışmada yer aldığım için çok mutluyum, ancak yarışmada tekrar yer alıp almayacağımı veya hangi pozisyonda yer alacağımı söyleyemiyorum, en azından şimdilik. Her ihtimale karşı “Asla, asla deme!” diyorum.
Kopenhag’daki performansınızı izlerken, eğer yapabilseydiniz, bazı şeyleri farklı yapma düşüncesi oluştu mu kafanızda?
Bu zor bir soru. Şarkım “Moj Svijet” üzerinde en az altı ay çalıştım. Bunu yaparken de her zaman yeni ve yaratıcı fikirler oldu. Ancak bir noktada, şarkının final hâlini kaydetmek için bu süreci durdurmam gerekiyordu.
Başka bir deyişle, her zaman sizi düşünce dünyasına sürükleyen farklı fikirler vardır. Ve bunun bir sonu yoktur. Ama benim Kopenhag’daki performansımdan memnun olup olmadığımı merak ediyorsanız eğer, cevabım: kesinlikle memnunum. Buna seyircinin tepkisi de dahil. Değerli meslektaşım Zdravko Čolić (Yugoslavya 1973) büyük ihtimal ile şöyle derdi: “Burada hiçbir şeye dokunmazdım.”
Peki şimdi sırada ne var? Üzerinde çalıştığınız bir proje veya şarkı var mı?
Şu anda grubumla birlikte turdayım. Hâlâ Dva Minuta(İki Dakika) albümümün tanıtımını yapıyorum. Bu demek oluyor ki konserler şu anlık odak noktam. Ama aynı zamanda yeniden stüdyoya girmeye hazırlanıyorum. Altıncı stüdyo albümümü hazırlıyorum. Bununla birlikte albümden önce, bunca çalışmanın üstüne biraz ara vermeyi düşünüyorum.
Kopenhag’da tanıştığınız herhangi bir sanatçıyla sonradan vakit geçirme fırsatınız oldu mu? Eurovision’daki meslektaşlarınız ile bir plan, fikir veya hayal var mı?
Evet, çoğuyla tanışma fırsatım oldu ve bu da mükemmel şeylerden bir tanesi oldu, farklı tecrübeler hakkında konuşabilmek, bazense sadece eğlenmek. Her nasılsa spontane bir şekilde çoğu vaktimi Ermenistan’ın temsilcisi Aram’la harcadım. Müzikle alakalı çok yakın düşüncelerimiz var. Onu Balkanlar’a misafirim olarak davet ettim ve bazı konserlerimde bana eşlik etmesini teklif ettim. O da bana aynı teklifi sundu. Aynı zamanda, eğer ilginç bir parça ortaya çıkarsa bir düet yapabileceğimizi de söyleyebilirim. Göreceğiz.
2014 Eurovision Şarkı Yarışması’nın en önemli gelişmesi ise bunca katılımdan sonra en sonunda finale çıkabilmeniz oldu. Bunu gerçekleştirmek nasıl bir duygu?
Finale çıktığımız için gerçekten çok mutluyum. Karadağ halkı Eurovision Şarkı Yarışması’na büyük bir saygı duyuyor ve çok büyük bir müzik yarışması olarak görüyor. Bu sene daha da heyecanlıydı, çünkü çok zor bir yarışmaydı. Bu da başarımızı daha özel kılıyor.
Bu seneki Eurovision şarkıları arasında, hâlâ dinlediğiniz veya spontane söylediğiniz bir şarkı var mı?
Aslında birkaç şarkı var gerçekten beğendiğim. Ama bunlar arasından birini seçemem doğrusu.
O zaman sorumuzu yenileyelim: Şu ana kadarki en iyi Eurovision şarkısı hangisidir? Mutlaka bir favoriniz olmalı.
Peki, Eurovision’a katıldıktan sonra elde ettikleri başarıyı göz önünde bulundurursam, seçimim “ABBA-Waterloo” olacaktır.
Yeniden Merhaba!
Biliyorum çoğunuzun favorisini bırakın ilk 10’unda yer almayan Karadağ ile çok ilgilenmiyorsunuz ama n’apalım favorim seçtim bir kere.
Bu sene Balkansızlıktan iflahım kurumuşken Sergej Ćetković’in Eurovision için görevlendirildiğini duyunca doğal olarak çıldırdım. Allah bir yerden alıyor bir yerden veriyor derler ya tam da öyle. Herkesin dinlediği tarz farklıdır buna da karışacak hâlim yok tabii ki de. Benimkini de az çok biliyorsunuz. Balkan etnik müziğinin modernize edilmesi kadar beni etkileyen bir şey yok. Bu yüzden Sergej ve Eurovision benim için ayrı bir mutluluk.
Sergej Ćetković’in resmî fan sayfasında bulduğum bu notu gördüğümde n’apayım dedim ve belki benden başka fanları da vardır diyerek çevirmeye karar verdim.
“Herkese Merhaba,
Bildiğiniz üzere ESC için hazırlıklarım devam etmekte ve ben size geri dönmeye vakit bulmakta zorluk çekiyorum.
Sosyal medya üzerinde zaman harcama alışkanlığım olmasa da; yolculuk, prova ve Kopenhag yolculuğunda bizi bekleyen anları sizle paylaşmaya çalışacağım. Bu sene boyunca benimle birlikte olmanızı istiyorum, sizin desteğiniz benim için çok önemli ve vazgeçilmez. Umarım şarkı ve videomuzu beğenmişsinizdir ve sıralamanızda güzel bir yer edinmiştir.
O zamana kadar, eğlenin, sağlıklı ve mutlu kalın. Ve unutmayın ki siz benim dünyamın bir parçasısınız.
Sizi seven SERGEJ”
Evet sanırım bir sonrakı yazıma kadar size Sergej’in iyi dileklerini ben de diliyorum. Daha önce sözlerinin ne kadar güzel olduğundan bahsetmiştim, bu yüzden size çevirimle veda ediyorum. Görüşmek üzere…
Merhaba Canlarım!! Çok özledim sizi. Muhteşem bir geri dönüş yapmak isterdim ama martın ortasında hasta olan tek insanım ve çok da muhteşem olduğunu söyleyemeyeceğim. Haftaya en az iki sınav koyan saygıdeğer ve muhterem okulum sayesinde sizden bayağı bir uzak kaldım, hatta yokluğumda 4252536 tane Eurovision şarkısı belli oldu ve ben hiçbir şey yazamadım. Affınıza sığınıyorum. Yata yata yürümeyi unuttuğum şu dönemde n’apayım da bir işe yarayayım dedim ve yazmaya karar verdim.
Bu akşam şarkıları belli olacak Portekiz, Norveç, Azerbaycan ve Moldova’yı bekleyemedim ki zaten önümde yorumlamam gereken milyon tane ülke temsilcisi ve şarkıları, efendim bununla birlikte yok anadilinde mi söylese İngilizce mi tarzı muhabbetleri de açmam gerekecek. N’apalım bari yarı final sıralamasına göre (İngilizce alfabetik sıralarıyla) bir başlayalım.
1. Yarı Final
İlk Yarı:
Arnavutluk:(Hersi Matmuja-One Night’s Anger)
Balkanımın her karışı can kokar torpah kokar. Üff n’apayım madem açtınız okuyorsunuz katlanın yani. Bu şarkı sayesinde bir heves Arnavut alfabesi ve harflerin telaffuzu gibi gereksiz bilgilere baktığım doğrudur. Hep sıralamalarda aşağıda olmasının sebebini, introda böyle çok hareketli bir parça vaat ederken bir anda ninni formatına geçiyor olması. Ama yine de seviyorum ne yalan söyleyeyim. Yarı finalden çıkma şansı var mı bilemem ki zaten bütün şarkılar belli olmadan bunu söylemem çok erken olur ama bu seneki bir çok şarkıdan iyi olduğu kesin.
Ha bir de İngilizce mi Arnavutça mı tartışması var. Açıkçası her zaman ülkelerin kendi dillerinde şarkı söylemesi taraftarı olmuşumdur ancak Arnavutça, şu iki tane “r” harfleri varya aşırı itici geliyor. Tabii bir de kızın İngilizce aksanına bakarak karar vermekte fayda var.
Ermenistan:(Aram Mp3-Not Alone)
Ne yalan söyleyeyim şok etkisi yarattı. Bu kadar iddialı bir parça beklemiyordum. Hatta hiçbirimiz beklemiyorduk bence. Keman partisyonlarına âşık oldum. Davul kısımları biraz Emmelie’yi andırdı ama olur o kadar n’apalım. Bir ara Twitter’da “Yerevan 2015” falan yazdılar da tamam dozunda bırakın tadı kaçıyor.
Ya bir de kendi soyadını kullansın şunu bir uyarın insanlık namına.
Estonya:(Tanja-Amazing)
İlk defa Estonya’nın yarı finalde elenmesini bu kadar delicesine istiyorum gerçekten. Biri şu kızı sarssın, ne bileyim ayaklarından tutup balkondan aşağı sarkıtsın kan akışını sağlayalım. Nakarat kısmında sesi kapat ve “Euphoria”yı aç adlı tespit süper olmuş bu şarkıya. Bu kadar Loreen özentisi olmayın be yavrum ya. Zaten olmuyor yani. Bir de favorim falan demiyorlar mı? Neyse zevkler tartışılmaz deyip susuyorum.
İzlanda:(Pollapönk-Enga Fordóma)
Şarkının adı “Önyargılara Hayır” ama neden böyle bir isme bu kadar rezalet bir şarkı yaptınız onu da anlamadım ki? Zaman israfı benim için, hatta rezil olmadan direk çekilmeleri taraftarıyım. Şahsen benim ülkem böyle bir şarkıyla katılsa 6 Mayıs gecesi Bulgaristan Kapısı’na yürürdüm.
Anaları babaları şunların bir üstündekileri çıkarıp yıkasınlar mikrop yuvası olur onlar ya.
Letonya:(Aarzemnieki-Cake to Bake)
Bu Dzesma şarkıları ilk açıklandığında tartışıyorduk “Ya bu sene Letonya çok iddialı geliyor ben size söyleyeyim.” falan diyorduk aramızda çünkü cidden çok iddialı parçalar yarışacaktı yarı finallerinde. Birkaç tane favorim vardı hatta. Kesin elemişlerdir bu şarkıyı seçtiklerine göre. Yani bu kadar güzel şarkı içinde bunu çok mu aradınız diyorum kendi kendime. Sadece sözlerinin saçma ve çocukça olmasından da değil beste de ayrı bir saçma. Neyse çıkamayacaklarına adım gibi eminim ama kesin konuşmayayım. Geçen sene de Litvanya’ya öyle diyordum. Bakalım zaman neler gösterecek.
İsveç:(Sanna Nielsen-Undo)
Bu kadın sadece bu senenin Mello birincisi değil benim için. Kadının hayatı resmen bir başarı hikâyesi. 6 defa katılıp kazanamadığı Melodifestivalen’i 7. denemesinde kazandı. Eğer bir hedefin varsa bunun için hiç pes etmemen gerekiyor bunu anladım. Ki zaten Eurovision öyle bir platform pes edersen ya da çekinirsen silinirsin. Her neyse şarkı bence mükemmel hatta ilk 3’e oynar ama kazanmasını hiç istemiyorum. Hatta artık ev sahibi olarak bir İskandinav ülkesi görmek istemiyorum. Yahu biraz değişiklik olsun, şov programı bu sonuçta.
İkinci Yarı
Macaristan:(András Kallay Saunders-Running)
Günlerdir iTunes’ta adını milyon defa aratıyorum acaba şarkıyı çıkardı mı diye. Kesinlikle büyük favorilerimden biri. Çünkü canlıdaki performansı stüdyodan çok daha iyi. En azından ben öyle düşünüyorum. Zaten Eurovision’da da en çok buna ihtiyaç var. Tabii bir de sahne şovuna. Şu şarkıya aslında Farid’inki gibi çok hareketli değil ama iddialı bir koreografi çok yakışır. Eğer öyle olursa garanti ilk 10’da görürüz.
Karadağ:(Sergej Ćetković-Moj Svijet)
ÂŞIIKK OLDUUM. Tamam susacağım. Balkan ezgilerine âşığım bunu biliyorsunuz. Sözleri de o kadar güzel ki fırsat bulursanız Google Translate’e falan yazın gerçekten çok etkileyici. Klibi zaten… Sözleri Emina Sandal’a ait Moj Svijet(Benim Dünyam) benim favorim. Ama tabii küçük ülkeler kazanamaz kuralı ve “Zeljko birinci olamamışken Sergej, ne bileyim…” düşünceleri yüzünden kazanamayacağını düşünüyorum. Yazık olur bu şarkıya gerçekten.
Karadağca mı İngilizce mi derseniz, naravno Crnogorski!!
Hollanda:(The Common Linnets-Calm After the Storm)
Aslına bakarsanız hoşuma gitti. Sakin şarkıları severim bilirsiniz içim yaşlı. Ama bir şarkı hep aynı mı gider? Hani bir enstrüman solo kısmı olur ya da bir iniş çıkışı olur. Şarkı böyle düüümdüz yani. Bir yerden sonra “Ee sonuç olarak?” oluyorsunuz orada şarkı bitiyor zaten. Ama hoş yani(Çok yerdi toparlamaya çalışıyor).
San Marino:(VALENTINA MONETTA-Maybe)
İsmini büyük harflerle yazdım dikkat çeksin diye. Zaten çekmeyecek gibi değil. Koskoca ülke 3 senedir tek bir kadını yolluyor. Koskoca dediğime bakmayın Üsküdar, ne bileyim bir Eminönü kadar ülke. Kazansalar halka “Ülkeyi boşaltın arena yapacağız!” diye duyuru yaparlar.
Neyse şarkıya gelelim. Böyle 70’lerden kopup gelmiş gibi. Zaten bence İtalyanca söylemeli İngilizcesi… Neyse ya kadının da üstüne varmak istemiyorum yazıktır.
Ukrayna:(Мария Яремчук-Mariya Yaremchuk-Tick Tock)
İlk açıklanan şarkı olduğu için ki genelde zaten ilk açıklanan şarkılara delicesine bir önyargıyla yaklaşırım, “Abi bu nedir ya?” gibi tepkiler verdik ilk dinlediğimizde ama o kadar saçma şarkılar açıklandı ki sıralamada ortalara yükseldi kendileri. Ama dinledikçe seviyorum çok da kötü olduğunu söyleyemeyeceğim. Yeremedim içimde kaldı.
2. Yarı Final
İlk Yarı
Gürcistan:(The Shin&Mariko-Three Minutes to Earth)
Twitter’da söylediğimden farklı bir şey yazmayacağım sadece kafamda iki soru var.
1. Bu klibi nerde çekmişler?
2. Gürcistan’da ot legal mi?
Bu neyin kafasıdır demekten kendimi alamıyorum.
İsrail:(Mei Finegold-Same Heart)
Nedenini anlayamadığım bir şekilde herkesin ilk 5’inde yer alan ve “Bayıldım, öldüm, bittim” gibi yorumlar yapılan bu şarkıyı hiç beğenmediğim bir gerçek. Ne bileyim çok “Eurovision’a gidelim de neyle gidersek gidelim, yapılan ilk parçayı yollayın gitsin.” tarzı bir şarkı olmuş. Çok klişe olacak belki ama tarzım değil zaten. Ki İbranice şarkıları çok severim. Yani İbranice şarkılara yakıştığını düşündüğüm birkaç dilden bir tanesi. Ama gerçekten olmamış ya.
Litvanya:(Vilija Matačiūnaité-Attention)
Kızın adını bırakın telaffuz etmeyi, Vikipedi’den geçirirken vefat ediyordum. Bu da ayrı bir vaka. Şarkı mı söylüyor, sövüyor mu, kaderine isyan mı ediyor böyle saçma sapan bir ses tonu yani. Yermeyi seviyorum n’apayım yani. Yani ben sevgilinin yerinde olsam, sen bu saçma sapan hareketlerle “Attention” diye bağırsan bakarım zaten n’apıyor bu diye. Bunu şarkı yapmana gerek yoktu tatlım bize acısaydın.
Malta:(Firelight-Coming Home)
Hani arkadaşlar arasında yazın ateşin etrafına oturup söyleseniz gerçekten anlarım. Eurovision aynı zamanda bir şov işi. Göze de hitap etmen gerek sonuçta. Buna nasıl bir şov yapacaksınız? Ki yapmayacaksınız dümdüz çıkacaksınız ben biliyorum. Allah aşkına bu şarkı Eurovisionluk mu şimdi?
Polonya:(Cleo&Donatan-My Słowianie)
EBU’nun klibini pornografik bulmasıyla gündeme gelen bu şarkı, Eurovision için yapılmamış zaten. Kasım’dan bu yana 38 milyon tık alınca Polonya da “Dönüşümüz muhteşem olsun!” diyerek bu parçayı yollamak istemiş ama maalesef bu parça Eurovision’da tutmaz ya. Yani zaten benim ömür billah dinlemeyeceğim bir tarz, Avrupa nasıl karşılar inanın bilmiyorum.
İkinci Yarı
Belarus:(TEO-Cheesecake)
Böyle sözleri “modern dünya”mızdan kavramlar içeren şarkıları sevemiyorum. Evet büyük bir önyargı ama n’apayım yani. Duygusallık önplanda olmalı bence. Cheesecake nedir, nasıl bir duygu uyandırabilir? Evet her neyse. Aslında eğlenceli bir şarkı ama şov bakımından yetersiz kalırsa son sıralarımda yer alacağı da bir gerçek.
Finlandiya:(Softengine-Something Better)
İlk açıklandığında ilk 10 saniyesini dinleyip “Beğenmedim ben bunu.” dediğimi hatırlıyorum. Hatta “UMK’yı niye izleyeyim garanti Krista tarzı bir şey seçecekler.” yazmıştım. Önyargı kötü bir şey. Valla sonra oturdum 1500 defa dinledim. Ama tabii ilk 10’uma son sıralardan girdikleri gerçeğini de değiştirmiyor. Çok şarkı beğenemedim ama sevdiğim şarkıları da sıralarken epey bir zorluk çekiyorum. Zira birini diğerinden ayıramıyorum. Hâlâ beni şaşırtacak derecede farklı bir şarkıya rastladığımı söyleyemeyeceğim. Bakalım bu sene Finlandiya son sıralardan kurtulabilecek mi?
Yunanistan:(Freaky Fortune&Riskykidd-Rise Up)
Şarkıya kötü demek haksızlık olur ama çok da beğendiğimi söyleyemeyeceğim. İnsanın “Yahu ekonomik krizdesiniz, ekonominizi riske ata ata bu şarkı için mi attınız?” diyesi geliyor. Kostas alır diye düşünmüştüm hatta o kadar kesin konuşmuştum ki şu an rezil olduğumu fark ettim. Sonuç olarak Sırbistan, ekonomik durumu Yunanistan’dan daha iyi olmasına rağmen ekonomik kriz sebebiyle çekiliyorsa Yunanistan bu sene çekilmeliydi bence. Yarışmaya bir renk getirdikleri aşikâr ama durumlarını düzeltene kadar katılmalarının yanlış olduğunu düşünüyorum. (Bizim çekilirken görgüsüz gibi “9 şarkı yapacak paramız var” diyen bir TRT’miz var.)
İrlanda:(Can-Linn&Kasey Smith-Heartbeat)
Bayıldım. Gerçekten İrlanda’dan böyle bir parça beklemiyordum. Uzun süredir ilk defa İrlanda’yı ilk 10’umda görmek güzel. Arada gelen gayda melodilerini çok sevdim. Folklorik ögelere Eurovision’da ne kadar önem verdiğimi bilirsiniz. Aynı zamanda bu kadar modern bir çizgi yakalamaları gerçekten çok hoş. Kısacası sadece daha iyi bulduğum şarkılar olduğu için sıralamamda 1. değil, yoksa gerçekten kusursuz bir parça.
Makedonya:(Tijana Dapčević-To the Sky)
Eşinin soyadını kullandığı ve eşi Sırp olduğu için, ismi daha çok Sırbistan temsilcisi gibi duran Tijana, Sırbistan’ın çekilmesine bayağı bir üzülmüş olmalı. Akşam elimdeki link çalışmayınca, az buçuk Makedoncamla aradığım Makedonya ulusal kanal linkini bulana kadar canım çıktı ama yetiştim tanıtımına. Ya evet gerçekten bazılarına çok sıradan bir şarkıymış gibi geliyor ama Makedonya’dan beklentim çok çok daha düşüktü ve böyle bir parçayla karşılaşınca bana gelmiş geçmiş en iyi Eurovision şarkısı gibi geldi. Tabii bu şarkının Makedonya’ya ait olmasıyla da ilgisi var ama.
Makedonca mı İngilizce mi derseniz. Gönlüm “Таму кај што припаѓам”da ama daha iyi bir derece elde etmelerini istiyorum. Bu yüzden umarım İngilizce söyler.
Romanya:(Paula Seling&Ovi-Miracle)
Muhteşem ikili geri döndü! Ki bence bu şarkı “Playing with Fire”dan daha iyi. Onun da yeri bir başka ama ne bileyim ben hareketli bir parçayı beğenmişsem eğer, o şarkı olmuştur. 2010’da biz maNga’yla 2. olduğumuzda bu ikili de 3. olmuştu Romanya adına. Hatta hatırlarsınız çift taraflı cam bir piyano vardı sahnede(Eurovision fanları %1500 bilir bilmeyenler için yazıyorum), işte o ikilinin muhteşem geri dönüşünü izleyeceğiz. Umarım sahne şovları da şarkıları gibi büyülü olur. Onlardan beklentim çok fazla!!
Slovenya:(Tinkara Kovač-Spet/Round and Round)
Her zaman İngilizce ve ana dilin bir arada kullanıldığı şarkıları sevmişimdir. Tabii şarkı güzelse. Bu flüt akımı da Emmelie denilen varlık yüzünden çıktı diyordum ki bu kızcağız zaten 2001’den beri flütle birlikte şarkı söylüyormuş. Ama yine de daha iddialı bir parça beklerdim Slovenya’dan. Keza geçen sene çok iddialı olmalarına rağmen yarı finalde sonuncu olmuşardı. En çok üzüldüğüm olaylardan biriydi herhalde.
İsviçre:(Sebalter-Hunter of Stars)
En başından beri çok seviyorum ben bu şarkıyı. İçinde keman olan her şarkının yeri bir ayrı oluyor zaten bende. Elemede bir İtalyanca konuştu sonra Almanca’dan Rumence’ye geçti falan tam nereli olduğunu anlamadım ama. Ulusal finaldeki gibi şarkının sözlerini müzikten hızlı söylemezse iyi bir şeyler yapabilir bence. Kısacası sevimli.
Büyük 5’li ve Danimarka(Direkt Final)
Danimarka:(Basim-Cliché Love Song)
Evet bu şarkıyı “Only Teardrops’tan daha iyi bulan ve bu güzelim şarkının Emmelie denilen o yoluk saçlı yüzünden harcandığını düşünen bir tek benim. Ha bir de annem var tabii. Eurovision’dan nefret eden annem(evlatlık olduğumu düşünüyorum) bile “Danimarka’nın şarkısını açsana ben onu çok beğendim.” diyor. Annem bile böyle diyorsa bu şarkı harcanacak ben diyeyim size.
Fransa:(Twin Twin-Moustache)
Bu tür şarkılara yorum yapmayı bile zaman kaybı olarak görüyorum. “Woki Mit Deim Popo” ile “Allez Olla Olé” arasında kalmış bir şarkı. Hatta şarkı değil sadece şov için yapılmış gibi. Tam benlik(!).
Almanya:(Elaiza-Is It Right?)
Geçen gün bir yazıya denk geldim. “Kim demiş Eurovision’da politika yok diye?” adı altında. Bakın efendim Almanya, Ukrayna asıllı bir grup yolluyormuş, şarkılarında da bolca Rus ezgisi varmış, TRT de çekilme kararında çok haklıymış vesaire. Biz sana politikadan uzak bir Eurovision mu vaat ettik? 60’lardan beri bu böyledir zaten. Dünyayı böyle bir pembe görmeler falan. Ayrıca TRT ve Türk milleti bu konuda çok mu pür-i pak da konuşuyorlar Allah aşkına? Azerbaycan gelmeden önce Bosna Hersek, sonra Azerbaycan’a 12’ler saçarken çünkü hiç politik değiliz. Bunlar hep gönül birliği, kardeşlik… Neyse her ülkenin bir politikası vardır. “Biz Can Bonomo’yu Yahudi diye gönderdik.” diye onur kırıcı bir açıklama yapan bir TRT temiz midir yani?
Şarkıyı beğendim. Evet Rus ezgileri var ki bence bu şarkıyı güzelleştiriyor. Umarım bu sene son sıralardan kurtulurlar.
İtalya:(Emma Marrone-La Mia Città)
Çok seveni var o yüzden çok üstüne gitmeyeceğim. Benim İtalya’dan beklentim bunun kat be kat üstündeydi açıkçası. Daha iddialı bir parça beklerdim. Klasiğim olan bir cümleyle bitiriyorum. “Benlik değil.”.
İspanya:(Ruth Lorenzo-Dancing in the Rain)
Çooook sevdim. Temsilci zaten şekerlik abidesi. Yani bence. Ve İngilizcesi çok iyi olan nadir İspanyollardan biri. X Factor UK 2008’de finalist olarak yarışmış. Açıkçası iddialı gözüküyor. Favorilerimden de biri zaten.
Birleşik Krallık:(Molly-Children of the Universe)
BAYILDIM. Şu ana kadar “Evet ya bu 1.liğe yakışır” dediğim birkaç şarkıdan biri. Açıkçası yakıştırdığım şarkılar arasında 1. olma ihtimali olan da tek şarkı. Birleşik Krallık galiba 2000’li yılların lanetini kırmaya geliyor. Ama tabii çok da büyük konuşmamak lazım.
Evet şu ana kadar açıklanan şarkılar adına görüşlerim böyle. İlerli zamanda açıklanacak şarkıların da değerlendirmesini yapıp size kendi Eurovision tablomu çıkartmaya çalışacağım elimden geldiğince. Şimdilik benden bu kadar. Bari yeni şarkıları bekleyeyim ben de. Görüşürüüz…
İtalya bu yıl elini çabuk tuttu ve Şarkısını seçti sizce bir L’Essenziale ya da L’amore Femmina mı yorumlarınızı bekliyoruz.Emma Marrone – La mia città(Beim Şehrim)
Her Şeyden Bi' Haber 